Er snikt een meisje bij de vliet
het arme kind heeft veel verdriet
daar spreekt haar lief een rijkaard aan
o wee, hoe zal dit verder gaan?
Ze volgt hem naar zijn grote huis
maar daar blijkt hij bepaald niet kuis
want schaamteloos hij haar verkracht
zodat zij plots een kind verwacht
Angstig vraagt zij het te echten
maar hij blijkt een hele slechte
zonder dralen, onverdroten
laat hij haar keihard verstoten
Zij vlucht naar een boerenschuur
want een herberg is te duur
rap verschijnt ’t bevoegd gezag
wil niet horen haar beklag
Inbraak en huisvredebreuk
vindt de veldwacht niet zo leuk
en hij sleept haar bij heur haren
ook al moet ze bijna baren
Ach, hoe triest is toch haar lot
wreed gooit hij haar in ’t cachot
op het stro breken haar vliezen
zij gaat er haar kind verliezen
Het is toch niet te geloven
komt er dan geen hulp van boven?
Zit je daar erg om verlegen
dan loopt het je dubbel tegen
De moraal van dit verhaal
is wat ik nog eens herhaal:
Wil je ongeluk vermijden
laat je dan door hoop niet leiden.