K van K
Bij Ka van Ka, dat instituut
voor zakenman verplicht statuut,
daar werd mijn ondernemerschap
gesmoord haast in den knop
Nu valt de vraag te stellen:
waar slaat zoiets nou op?
Ga Ka van Ka maar bellen,
er wacht u kool noch sop:
de ware Jan Stavast,
die zijn ze maar tot last
’t Is altoos weer Jan Salie
geen hijskraan maar een talie
Dit land zo vol met regels
verhindert winst in pegels
Families met bedrijven
die willen hier niet blijven
vertrekken zonder woorden
naar verre vreemde oorden,
versmelten in de kroezen
der multinationals
en raken zo om hals
gelijk de opperdoezen
teloorgaan in de stamp
het is een ware ramp
Toelichting
In 1989 verruilde ik het kunstenaarschap voor een zeker bestaan als vrije ondernemer. Een gepensioneerd zakenman, die van een familiebedrijf een indrukwekkende speler had gemaakt en nu als vrijwilliger bij de KvK jonge ondernemers op weg hielp, stond me bij om een ondernemingsplan op te stellen.
Op een vrijdagmiddag kwam de officiële functionaris van de KvK om dit plan te beoordelen, zodat ik erkend kon worden als lid van de kaste der entrepreneurs. Nadat deze landerige man breedvoerig had geklaagd over het vele werk dat hem nog wachtte en zo, voorspelde hij, dat ik het nog geen twee jaar zou volhouden. Gehuld in zijn verschoten regenjas voegde hij hier bij het weggaan in de deuropening nog aan toe, dat hij dit baseerde op het feit, dat hij ‘gaten kon schieten’ in mijn ondernemingsplan.
Wát?! Te verbouwereerd om hem stevig van repliek te dienen, sloot ik de deur en mijn ogen.
De woede, die het heerschap teweegbracht, was voor mij echter voldoende om vijfentwintig jaar lang fier eigen baas te zijn en toen uit eigen beweging de lier aan de wilgen te hangen, zoals ik wel had willen doen met de (non)functionaris, die mij meende te kunnen kwalificeren als zzt-er: zelfstandige zonder talent. Het voorval inspireerde mij lang geleden tot het maken van de tekening en vandaag, een hele omloop van de planeet Saturnus later, maakte ik het gedicht.
Moraal van dit verhaal: leef steeds naar eigen wijs.
Noot: nu krijgt die pennenlikker hier alsnog onverdiend een standbeeld, grr.