Fruit

Geen kunst vandaag, de melkboer moest huilen.
Rottend fruit dus.
In twee varianten.
De geschoolde waarnemer, veel gevraagd voor speurwerk, zal opmerken, dat de basis van de twee prenten wel eens van enerlei makelij zou kunnen zijn. Enigszins schroomvallig, met een lichte blos op de wangen en het zweet op zijn bretels, is de kunstenaar bereid om een tipje van de sluier op te lichten, dat wil zeggen: er nog een lichte toets verf op te kwakken, goudkleur of zo, waardoor het jacquet in het cachot draaglijker wordt en er een eind komt aan geneuzel en fratensmakerij, die zo blauw onze velden betaamt. Flarden mist hadden het beruchte ‘overdone’ effect teweeggebracht. Iets waar de heren docenten vormgeving op de AKI niet genoeg voor meenden te kunnen waarschuwen met als gevolg een oploop bij de koffieautomaat.