Wijs

Spreek mij heden niet van pyrronisten. Hoe menig welmenend filosoof brachten zij met hun niet aflatende twijfelzucht reeds tot vertwijfeling. Brengt men aan de borreltafel eens iets serieus te berde in plaats van voetbal, politiek of denigrerende praat over vrouwen, dan is er altijd wel een pyrronist die zich opwerpt als advocaat van de duivel en een slang in het hoenderhok der vrije meningsuiting en waarheidsvinding werpt.
Laten we liever de dag kaalplukken, zoals ook wij kaalgeplukt worden. Het ware genot zullen we nastreven, want het leven is te kort door al wat er aan schort en slechts het nu is ons gegeven om snel iets te beleven. Laten we dan ook de pyrronisten geen oor meer waardig gunnen en op eigen houtje zoeken naar wijsheid.
Zoals deze: ‘Zinvolle uitspraken zijn als parels in de erwtensoep. Je bijt je tanden erop stuk.’