Soms denk ik bij het voorspellen
wat ik nog kan gaan vertellen
maar plots en dus onverwacht
heb ik al heel vaak gedacht:
Stel dat ik alles zou weten
al hetgeen de toekomst schaft
doch ook zaken, lang vergeten
maar aan ’t einde toch bestraft
Zulk weten is niet voor te stellen,
maakt een end aan elk voorspellen
Word ik dan niet nodeloos
zelf als eerste brodeloos?
Niets van ware precognitie
geldt als bewijs voor de politie
al was ’t gewis voor hermandad
wel handig als men deze kennis had
Was er budget voor paragnosten
mocht hun hulp nog best wat kosten
Maar helaas, geloof in rede
vindt ze iets van ’t verleden