Met een hart dat klopte van verwachting, zoals een kinderhart dat doet tot 5 december, zat ik thuis. Er was bericht gekomen, dat het pakket, dat gisteren bezorgd had zullen worden, vandaag na 15 uur toch echt zou arriveren. Ik zette dan ook blij van zin een cd met muziek op. La grenouille américaine van Erik Satie. Hoe vredig kan geluk voelen. Geklepper van de brievenbus onderbrak de welluidende klanken. Ik sprong op.
Maar ach. Slechts een brochure van mijn autodealer. Aanbiedingen om nog voor het eind van het jaar van enkele auto’s af te komen om zo verkoopquota (en bonussen binnen) te halen.
De prijzen varieerden van € 2850 voor een vierdeurs business edition Opel uit 2003 via een Jaguar van € 82.800 en een Audi van € 119.930 tot € 159.800 voor een Range Rover. Ik besloot daar niet op in te gaan. Wel maakte ik op de achterzijde van de brochure met een stanley-mesje een krastekening, zoals ik in de jaren 80 vaak op negatieve film deed om er dan zeefdrukken mee te maken.
Hoe een kunstzinnige evolutie van zeg maar aap tot mens zich in drie uur kan voltrekken, hoop ik met de originele krastekening en het uiteindelijke product links te verduidelijken. Gepokte noch gemazelde beschouwers van kunst zullen aanwijzingen behoeven om de relatie te herkennen tussen het witte krasse figuurtje en de koninklijke, gratie stralende en van inkt uitvloeiende fier-forse gestalte.
De moraal van het hele verhaal?
Blijf of doe ook eens creatief.
Dat maakt je zinnen blij.
Wat mij ook blij maakt, zijn kritische vragen van trouwe volgers/lezers.
In een goed verhaal blijven geen losse draadjes achter na de clou. Ik vertel het anderen en zeg het tegen mezelf. Toch heb ik verzuimd om mee te delen, hoe het is afgelopen met het pakje waar ik zo kind-blij op zat te wachten.
Welnu, na enig digitaal gehakketak met de m.i. onzorgvuldige bezorger heb ik hedenochtend het pakje zelf opgehaald bij een afhaalpunt.
Het woord bezorger heeft voor mij nu een bittere bijbetekenis: hij die zorg veroorzaakt.
Maar ik ben de koning te rijk, dat het ding er is.