Het moet gezegd
’k Trad in de echt
En er weer uit
Niet langer bruid
De tweede keer
Ging ’t net zo weer
’t Ging wéér net zo
Dag beddenstro
Bij nummer drie 
Zei ik: ik zie
Dat dit niet goed zal lukken
Ik liet een scheidbrief drukken
Iets meer plezier
Schonk nummer vier
Hij zat vol vuur
Maar slechts één uur
Een prachtig lijf
Had nummer vijf
Ik kreeg snel in de gaten
Hij gaat mij ook verlaten
’t Orakel had het al voorspeld
Dat trouwen kost je heel veel geld
Nu ben ik oud, compleet berooid
Aan trouwen ’n fortuin vergooid
Zit er aan ’t eind van dit verhaal
Misschien een sticht’lijke moraal?
Wat neemt u ervan mee?
Zie af van ’t jawoord en zeg nee
Het is bekend dat trouwen
Maar één T scheelt met rouwen
En wie dit zelf op tijd bedenkt
Aan niemand meer haar harte schenkt