Hoewel ik misschien een beleefd applausje zou kunnen verdienen als moraalridder, die de ‘next giant leap forward for mankind’ ten gevolge van het vuurwerk op de Bikini-eilanden ten diepste zou veroordelen, zie ik ervan af om deze eilanden en het ernaar vernoemde bijna-geen-kledingstuk hier tot thema te kiezen voor de tekening, die gisteren gevoelsmatig welhaast als vanzelf aan mijn favoriete ballpoint ontsnapte en zo onderstreepte, dat een lang geleden aangeleerde stijl van werken nog vele jaren plezier kan geven. Het moge tegen deze achtergrond verstaan worden, dat ik liever kies voor een liedje als omlijsting.
