Kopstukken

De titel ‘Kopstukken’ verwijst natuurlijk met een knipoog naar de gelijknamige bundel uit 1947 van Godfried Bomans. Zijn observatievermogen en ironie zijn ongeëvenaard in de Nederlandse literatuur.

Voor mij heeft ‘kopstukken’ echter nog een andere associatie. Lang heeft het me hoofdbrekens gekost, waarom ik te vaak medemensen op straat zag, wier kop stuk was, ‘kopstukken’ dus. Naarmate mijn agnosie inzake vreemdelingenhaat plaats maakte voor enige mensenkennis meende ik te mogen concluderen, dat hier sprake was van slachtoffers van een ongenuanceerde woede op de gehele wereld.

Soms veroorzaakt door een traumatische jeugd, vaak door frustratie en verbittering.
Maar uitgeleefd op hen, die ‘anders’ waren, niet ‘ons soort mensen’, om met reclamecoryfee Hans Ferrée te spreken.

Ik had nu met een betoog over oorzaken, uitingen en remediërende aanbevelingen alsmede een uitgebreid notenapparaat betreffende geweld kunnen komen.
In plaats daarvan bied ik slechts wat koppen.
Oordeel zelf, of het daders of gemaltraiteerden zijn.

Love and peace to you all!