Wie kunst wil zien, bezoekt gewoon een museum of art gallery.
Zou je zeggen.
Maar die bijna sacrale oorden schrikken minder hoog opgeleiden en gnoseofobische dyslectici toch massaal af.
Gelukkig hebben we voor het brede publiek een opwarmer in de vorm van het tv-programma Tussen Kitsch en Meuk.
Deze puike buiskluister toont dikwijls ontroerende momenten en de educatieve
invloed mag niet onderschat worden. Toeschouwers worden subliminaal overtuigd,
dat kunst echt niet eng is en dat musea het dus ook niet zijn.
Ook is er in elke uitzending wel iets vermakelijks. Bijvoorbeeld de presentatie
van een deels beschimmelde Van Krocht, die tijdens het opruimen van kelder
of zolder werd gevonden en plotseling verbluffend een fortuin waard blijkt.
Maar grimlachwekkend zijn dan weer de bedremmelde gezichten van de eigenaren,
als hun onlangs tijdens een kofferbak-flitsverkoop in de Dordogne duur gekochte
xenografie als pure prul wordt ontmaskerd.
Hilarisch is beslist ook, dat af en toe figuren tijdens de uitzending live geboeid worden afgevoerd, omdat ze een vergeten magazijn van enig museum of een kringloopwinkel hadden geplunderd en de buit gratis getaxeerd meenden te krijgen.
Buitengewoon vertrouwenwekkend is het programma ten slotte dankzij de expertise
van de gediplomeerde deskundigen, die elk ingebracht stuk, zij het pict- of sculpturaal, scrupuleus scrutineren alvorens één van de zes mogelijke oordelen te vellen:
perfect,
puik,
prima,
pulp,
prut of
platte troep.