Zonder paljas, zonder sokken
maak ik telkens nieuwe brokken
zie mij mompelen,
hoor mij strompelen
kijk mij door de bosjes sjokken
om misschien een nimf te lokken
Lijmtang en obesitas,
lieve help, het geeft geen pas
mogen mij niet langer binden
in dit koninkrijk der blinden
toch wil ik geen hongerkuur
ook al is het voedsel duur
Verre landen, lampenkappen
helpen door het oerwoud trappen
slentergang en gangsterslet
mij gaat het onder de pet
al mijn hersens doen me pijn
omdat ik bij jou moet zijn
Uit de boxen klinken torren
vele oudjes staan te morren
in het engels klinkt hun lied
maar die taal versta ik niet
toch kiinkt het wel droef en triest
net of er een varken niest
Zelfs een faun in rokkostuum
wil ik zien, zij het postuum,
van diens schoonheid wil ik zingen
nou dat zijn zo van die dingen
mosterdmoeren, draaikolkbanken
blanco duinen, zeeziek danken