Over mijn vurige belangstelling voor vrouwenlichamen heb ik verteld. Ook uit de onderstaande pagina uit schertsboek 3 blijkt die weer. Maar er is een ander aspect dan seks, dat ik nu uit de doeken wil doen.
Kan er uit verveling iets zinvols voortkomen?
Interview in een drukke winkelstraat honderd qua leeftijd, geslacht en etniciteit zoveel mogelijk verschillende mensen en leg ze deze vraag voor. Ga dan naar huis, gooi de kerntermen van de antwoorden in een spreadsheet, analyseer deze volgens de regels van de statistiek en wie weet, heb je een mooi onderwerp voor een werkstuk of zelfs afstudeerproject.
Je kunt ook op mijn solipsistische manier te werk gaan en enkel putten uit je eigen ervaring. Is minder werk en je vermijdt gedram van een docent die je terugfluit wegens fout gebruik van de mediaan en zo.
Goed, nu eerst de pagina, die ik voor geen goud zou willen prijsgeven aan de vergetelheid, dan mijn ware verhaal en tot slot het antwoord op de opgeworpen vraag.
Ter voorbereiding op ons leven in de kille, meedogenloze maatschappij had de directie van de AKI gemeend er goed aan te doen om een deskundige docent aan te stellen om ons wegwijs te praten in de wereld van de kunst. Zo zaten wij dus op vrijdagmiddagen klassikaal te luisteren naar de monotone monologen van de heer Hofstee (of Hofstede), die over het galeriewezen, commissie, boekhouding, belastingen en wat al niet uitweidde, wat ons helaas geen bal interesseerde. Enkele klasgenoten wisten al pertinent wat ze na de AKI gingen doen.
Robert Wiering ging zijn grote passie uitleven: filmen. Hij heeft daar veel succes mee gehad. Voor de VPRO maakte hij onder meer een prachtige serie over Nederland van bovenaf gezien, vol verrassende feiten op tal van gebieden.
Lotje de Lussanet wilde gewoon met kunst bezig zijn, punt uit! Ook zij slaagde daar goed in.
Een enkeling maakte zich volstrekt geen zorgen, want meende na de opleiding sowieso direct in de BKR-regeling te komen, wat natuurlijk gedoemd was op een captio praecox uit te lopen.
Ikzelf probeerde een poos het betoog van mijnheer Hofstee te volgen, maar aan alle beleefdheid komt een end en dus dwaalden mijn gedachten af naar de avond, dat ik op mijn kamer zat te tekenen en Jan, student wiskunde, mij een boek met zwart stofomslag en een raar rood plaatje voorop kwam tonen en lenen, met de opmerking dat dit echt iets voor mij was met mijn belangstelling voor Oosterse filosofie. In de les vroeg ik me af, hoe het ook weer zat met de systematiek van de lijnfiguren in dat boek. Wilde ik die reproduceren, dan moest ik logisch te werk gaan. Op de pagina boven zie je de vrucht van die overpeinzing, getekend met een Rotring isograph pen als kader rond een vrouwenfiguur met haar hoofd in de wolken. Waarschijnlijk heb ik hierover later thuis met behulp van duizendbladstelen een vraag aan de I Tjing gesteld. Het antwoord staat linksonder, gekanteld, op de pagina. Dit was het begin van mijn jarenlange studie in het Boek der Veranderingen, wat onder meer resulteerde in het boekje Lijn in de I Tjing, in 1991 uitgegeven door Ankh-Hermes te Deventer en thans alleen nog antiquarisch te vinden. Wat ik precies heb gevraagd, herinner ik me niet meer, maar frappant is wel, dat het antwoord Doorbraak luidde, wat staat voor het opruimen van een laatste barrière en het inslaan van nieuwe wegen. Maar liefst vier lijnen waren beweeglijk. Ik heb me dan ook op vele manieren beziggehouden met de I Tjing of Yijing, zoals men nu schrijft. Dat boek vol wijsheid vormde zelfs de basis voor mijn latere series zeefdrukken en een animatiefilm, nog lovend genoemd in de beoordeling van mijn eindexamen door Paul Mijksenaar.
Na omzetting van de veranderlijke lijnen ontstaat dan hexagram 16, Geestdrift.
Ja, ik raakte zelf danig enthousiast en heb ook veel anderen kunnen enthousiasmeren.
En het antwoord op de vraag, of verveling tot iets zinvols kan leiden? Dat expliciet nog te geven zou een belediging van uw intelligentie zijn.