Soms valt er niks te zeuren, zaniken, drammen of te bespreken, en tóch gaan we met elkaar in debat. Of in bad, dan is het echter niet ‘in de bad’ maar ‘in het bad’ en dat wordt wel eens een koude douche. Vandaar de twee prenten, die u hier ziet. Beide gemaakt op basis van hetzelfde oermateriaal, maar toch licht verschillend. Dat de schepper een achtergrond van etser heeft, zal iedere kunstminnaar al meteen in het oog gesprongen zijn. Dat de maker echter ook schatplichtig is aan het Land van de Rijzende Zon, is minder evident. Men moet al een Hogeschool voor de Kunsten of schriftelijke zelfstudie gevolgd hebben om dit waar te nemen. Hierover te redetwisten is onbegonnen werk. De tijd, hieraan verprutst, gebruikt men beter door zelf ook eens een mooi plaatje te maken. Met vingerverf, klei, gepolijst staal en vlijt komt men een heel eind, al dient de amateur zich geen al te riante verkoopbedragen voor te stellen, zoals bijvoorbeeld Van Meegeren wel lukte.
Om te voorkomen, dat iemand na lang contempleren op een alp naar beneden komt met de hypothese, dat de kunstenaar/etser geïnspireerd zal zijn door tegels in zijn eigen badkamer, moet er uitdrukkelijk geëmmerd worden, dat dit slechts een heel klein beetje het geval was en dat er evenmin sprake is van hallunicaties door een hongeroedeem of kwashiorkor. Weliswaar bevorderen een lege maag en moeilijke stoelgang de drang om zich uit te drukken, maar zelfs ’n eenvoudige naaktslak in de rabarbersalade vermag bij de creatief inspiratie op te wekken.