in een ver dom hoekje
zit je vaak
nog best wel goed,
ga beslist niet kniezen, klagen,
kreunen helpt al evenmin
ook al wil je dit niet horen,
wat de dageraad laat gloren:
enkel maar het lot aanvaarden
laat dus los wat je bezwaarde
dat is wat je echt verheft
als misère jou hard treft