ik voel me zo alleen:
van míj is er maar één
ik kan me niet ver-velen
door dna te delen
want ook al plant ik mij nou voort
dan is het toch wel ongehoord
dat mijn profiel alras bij helft
gemengd het onderspit al delft
door zaadjes in een buis te mikken
krijg ik misschien wel twee ikken
dokters in steriele jassen
kunnen goed met sperma lassen
en door handig wat te klonen
mij met een tweede ik belonen
maar wijsgerig rijst de vraag:
ben ik ik of daar dat blaag?
als ook hij hetzelfde denkt:
aan wie men mijn ik dan schenkt?
ondanks twee gedeelde lijven
vrees ik toch alleen te blijven
staan er wetten in de weg?
wie van ons heeft er dan pech?
want de Burgerlijke Stand
heerst altijd met stalen hand
daar regeert de IJz’ren vuist
wie is echt en wat is juist?
en wie de papieren mist
raakt verloren in de mist