Samen knus in het struweel
o, haar huid zacht als fluweel
ik beloof haar een juweel
maar weet niet: zo’n ding kost veel
Zij dreigt dat haar liefde dooft
zo ik niet doe als beloofd
en door hartstocht buiten zinnen
laat ik mij hier vast op pinnen
Om mijn liefde te bewijzen
informeer ik naar de prijzen
maar die zijn extreem te hoog
ik vervloek Cupído’s boog
Zij mort, dat ze rondbazuint
hoe ze er is ingetuind
ik zit flink in de penarie
en verkoop dus mijn kanarie
Maar de opbrengst is te krap
zelfs nog voor een oude lap
Nou, er vallen harde woorden
ik vertrek naar verre oorden
Om mijn heil daar te beproeven
met hard werken in een groeve
waar men dure stoffen delft
maar ik krijg niet eens de helft
Arm en eenzaam en berooid
het gereedschap weggegooid
want wat baat mij een houweel
als ik zoek naar een juweel?
Met in alle zakken gruis
keer ik maar terug naar huis
om mijn liefste te gaan melden:
het ontbreekt mij aan de gelden
Zeg niet, dat ik sta te lullen
ik kan niet jouw wens vervullen
en stuur je nog wel een mail:
ware liefde is ’t juweel
Om je hitsigheid te blussen
wil ik je best nog eens kussen
maar zeur niet meer om juwelen
want dat zou te zeer vervelen