Het nieuws
Ach wat erg nou, ongezellig!
Eén ding zeg ik, maar heel stellig:
Heeft er in dit kikkerland
niemand geen manieren meer
en laat staan, gezond verstand?
Denkt men soms “dat moet toch kunnen”
want zo is het hen geleerd
en wat ook vaak wordt beweerd:
heel hun jeugd was best wel moeilijk
eigenlijk ontieglijk zwaar,
maar het blijft toch zeer verfoeilijk.
Ja, ik zeg precies hoe ’t is,
de tijd is om, van lauwe pis.
Schaamrood krijg ik op de kaken
als de hulpverleners staken
“want de werkdruk is zo hoog”
och, ook míjn keel is gortdroog.
Wat een tijden, wat een zeden,
dat ik dit beleven moet.
Gaf het nog maar Perzen, Meden,
dan kwam alles zeker goed.
Wat ooit borrelpraat bij bier was
kijkt men nu op de teevee
en eenieder knikt gedwee
en drinkt thuis dan maar zijn glas,
het café is uitgerookt.
Hersenspoeling, voorgekookt,
ingeblikt in een format
dat wordt nimmer niemand zat.
Ja, het staarvee is tevreden
en dat met een goede reden:
er is weer een dag voorbij,
o, wat zijn wij heden blij.
Niks meer om nog zelf te denken,
dat doet de TV voor ons,
wij bediend op alle wenken
gaan de droom in met een plons.
Een extra editie
van de nieuws-militie:
Blijdorp blij – geboorte van een panda!
Nieuws blijft toch propaganda.